روزدوشنبه، روز جهانی حقوق بشر است، درحالیکه نهاد های دفاع از حقوق بشر، نظام سیاسی افغانستان را درتأمین حقوق بشر ناکام می دانند، در روز جهانی حقوق بشرهیچ مراسمی در پایتخت کشور برگذار نشد.
گفته می شود افغانستان از رهگذر حقوق بشر در وضعیت بدی قرار دارد، کشتارها، شکنجه و تجاوز بر زنان و کودکان ازعمده ترین رویداد های نقض حقوق بشر در کشور گفته شده اند.
به باور شماری از نهاد های دفاع از حقوق بشر، حضور ناقضان حقوق بشر در رده های بلند حکومت و فرهنگ معافیت از مجازات، از عوامل عمدۀ ادامۀ نقض حقوق بشر در افغانستان هستند.
این درحالی ست که درهمین روز، ناجیه صدیقی، سرپرست ریاست امور زنان ولایت لغمان، درنتیجۀ گلوله باری افراد مسلح ناشناس، کشته شد.
بانو صدیقی هنگامی که به سوی کارش می رفت، از سوی مردان مسلح ناشناس تیر باران شد.
در همین حال دیده بان جهانی حقوق بشر با نگرانی از وضعیت حقوق بشر در افغانستان، گفته است که افزایش خشونت ها در برابر شهروندان این کشور، زنده گی را دشوار ساخته است.
رییس دیده بان جهانی حقوق بشر در افغانستان، هیدر بار به طلوع نیوز گفته است: « وضعیت حقوق بشر در افغانستان خراب است و پیشرفت های خوبی پس از سال ۲۰۰۱ در این راستاصورت نگرفته است و وضعیت حقوق بشر درآینده در افغانستان نیز روشن نیست.»
اما انگیزه اصلی افزایش نقض حقوق بشر و خشونت ها در افغانستان چیست؟
رییس مجتمع مدنی، عزیزالله رفیعی گفته است: «از آن جا که بیشترین اراکین دولتی خود شان از ناقضین حقوق بشر استند، بدون شک که وضعیت حقوق بشر یا تطبیق مسایل مربوط به حقوق بشر، ناکام است.»
امسال در حدود ۳۵۰۰ رویداد خشونت در برابر زنان ثبت شده اند که در مقایسه با هفت سال پیش روز افزون بوده است،
آمارهای
كمیسیون مستقل حقوق بشرنشان نشان دهند است كه درهشت ماۀ گذشته ۳۸ رویداد
تجاوز جنسی در كشور ثبت شده اند که ۹۰ در صد قربانیان این رویدادها کودکان
هستند
تجاوز جنسی بالای یک دختر ۵ ساله در تاریخ یک شنبه ۲۱ عقرب ۱۳۹۱ دربلخ توسط یک مرد ۲۲ ساله، تجاوز جنسی بالای یک کودک سه ساله در ماه عقرب سال ۱۳۹۱ در ولایت تخار توسط یک پسرجوان، تجاوز جنسی بالای یک کودک ۱۳ ساله در ولایت هرات توسط دو پسر جوان، تجاوز جنسی بالای یک دختر هفت ساله در سمنگان، مردی کودک و خانم‌اش را با کوبیدن میخ درماه عقرب سال ۱۳۹۱ درهرات به قتل رساند وقضیه اخیر قتل انیسه درکاپیسا که در مورد کمپاین مهار کردن پولیوهمکاری می کرد.
به گونۀ نمونه گفته می شود به یکی از تازه ترین رویدادها یعنی کشته شدن یک زن در ولایت بغلان اشاره کرد.
این زن پانزده ساله گُل بی بی نام داشت و دو سال پیش مجبور به ازدواج شده بود.
درحالی که انگیزۀ قتل این زن جوان روشن نیست، اما خانواده اش ادعا دارند که این زن سه روز پیش حلق آویزشده است همسر این زن بازداشت شده است، اما وی ادعا دارد که این زن با خورد سم مرگ موش خود کشی کرده است.
حکومت افغانستان بربنیاد قانون اساسی و اعلامیۀ جهانی حقوق بشر مکلف است تا از حقوق شهروندانش دفاع کند، اما آیا از حقوق شهروندانش دفاع توانسته است؟
یکی از فعالان جامعۀ مدنی، اجمل بلوچ زاده گفته است: «مسلح در مقابل دولت و از سوی دیگرهم، حضور جنایت کاران در قدرت، این ها همۀ شان عوامل است که ضربه های بسیار بزرگی از آدرس حکومت بر پیکر حقوق بشر و تأمین حقوق بشر درافغانستان، زد.»
از سوی دیگر دیده بان جهانی حقوق بشر گفته است که نبود حمایت از نهادهای مدافع حقوق بشر نیز انگیزۀ ادامۀ نقض حقوق بشری شده است.
هیدر بار افزوده است: « چندین نهاد مدافع حقوق بشر در افغانستان فعالیت دارند، اما مهمترین آن ها کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان است که از بخشی از حکومت افغانستان می باشد. این کمیسیون در این اواخر با چالش های روبرو شده است چنانچه رییس جمهور کرزی چند تن از کمیشنران آن ها را برکنار کرد و مقام های این کمیسیون را از استخدام افراد کارفهم باز می دارد. پس در چنین شرایط چگونه کمیسیون مستقل حقوق بشر می تواند فعالیت اش را به خوبی انجام بدهد.»
افزایش نا امنی ها، تداوم جنگ، کشتن و سربریدن زنان و مردم، افزایش خشونت ها در برابرزنان ، سرباز گیری کودکان و دسترسی نداشتن کودکان به آموزش، شنکجه مردم و کشتار های گروهی و فردی مردم از سوی طالبان، فرهنگ معافیت از مجازات و حضور زورمندان و ناقضان حقوق بشر در رده های بلند حکومت و دسترسی نداشتن مردم به عدالت از موارد عمده نقض حقوق بشر در کشور هستند.
لاله های سرخ مزار 
