قدر سخته صدا زنگ گوشيت و فراموش كني
چقدر سخته وقتي پيام مياد به اميد اينكه پيغامي از طرف اون باشه رو گوشيت بپري اما كسي جز ايرانسل نباشه.
چقدر سخته حتي ايرانسل هم تركت كنه!
ديدي بعضي وقتا از عصبانيت گوشي هامون و رو سايلنت ميزاريم و ميزاريمش زير بالشت،بعد هر چند لحظه يه بار نيگاش ميكنيم ببينيم زنگيده يا نه؟هميشه هم نه جوابمون بوده!
ديدي گاهي وقتي دلمون هواشو ميكنه،يه پيامه بلند(در حد تومار)براش مينويسيم و
بعد كه نوبت به شمارش ميرسه 09 و اما نه!پاك ميكنيم اين حرفاي پاك و.
ديدي هركي رو تو خيابون ميبيني فكر ميكني اونه؟
حاضرم رو كاكتوس بشينم نه تو دلي كه مال يكي ديگس
حاضرم كور شم نه اونو با ديگري ببينم
حاضرم دستام قطع بشن اما دست كسي جز اونو تو دست نگيرم
ميخوام دنيا نباشه اگه رو دلش يه ذره گرد ناراحتي بشينه
ميخوام دنيا نباشه اگه جلو چشام نباشه،نه كه نباشه مال من نباشه
ميخوام دنيا نباشه اگه عشقي جز اون تو دل باشه
كاش نميديدمش
كاش عاشقش نميشدم
كاش از دستش نميدادم
حالا كه نشد،خواست خدا بوده،خودش ميدونه صلاح كارم تو چيه
حالا كه نشد،نميخوام بهش فكر كنم
حالا كه نشد،ميگذرم تا بگذره.
اينا
رو نوشتم تا تو بگذری،بخدا من گذشتم حالا كه اينا رو گفتم فقط يه مشت
حماقت يادم افتاد جا عشق.زمان همه چيزو درست ميكنه،ناراحت نباش اينجا همه
مثه كوه پشتتن يا بقول MS.FERI :
در اين شهر اگر مرد نيست تكيه بركوه كن و تكيه بر نامردان مكن.
بسه ديگه اين بازي اگه مجبوري همش آوانس بدي.بسه