عبدالرشید وزیری مشاور مرکز مطالعات استراتژیک منطقه ای افغانستان امروز در کابل با خبرنگاران گفت که خط دیورند بر پایه زور و جبر در آن زمان بالای افغانستان تحمیل شده است.
مرکز مطالعات استراتژیک منطقه ای افغانستان اعلام کرده که خط مرزی دیورند
مبنای حقوق ندارد و این خط مرزی در زمان های قبل، یک معاهده تحمیلی به جانب
افغانستان بوده است.
خط دیورند بر اساس موافقت نامه سال 1893 که
میان سرهنری مارتیمر دیورند، وزیر امور خارجه دولت اسبق هند بریتانیایی و
امیر عبدالرحمان پادشاه وقت افغانستان به امضا رسید، به عنوان خط مرزی دو
کشور شناخته شد.
دو کشور افغانستان و پاکستان دارای دو هزار و 250 کیلومتر مرز مشترک هستند.
پیشتر
نعیم خان، سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان گفته بود که خط دیورند مرز بین
المللی بوده به گفته او این خط قبلا میان دولت افغانستان و پاکستان به
رسمیت شناخته شده است.
مقام های سفارت امریکا در کابل نیز اعلام کرده اند که خط دیورند را به عنوان مرز مشترک میان افغانستان و پاکستان به رسمیت می شناسند.
برخی
از اعضای ولسی جرگه و کارشناسان سیاسی نیز برسمیت شناختن خط دیورند را به
عنوان مرزی بین المللی با پاکستان به نفع افغانستان خوانده اند.
آنان می گویند که ناا امنی افغانستان ارتباط مستقیم با خط مرزی دیورند دارد.
عبدالحمید
مبارز رییس اتحادیه ملی ژورنالیستان افغانستان اما می گوید که به رسمیت
شناختن خط دیورند مداخله پاکستان در امور داخلی افغانستان را کاهش نخواهد
داد.
آقای مبارز گفت که هدف از ایجاد خط دیورند از سوی بریتانیا در آن
زمان رقابت این کشور با روسیه بود که به گفته او این خط به علت عدم موجودیت
سند و همچنین عدم استقلال افغانستان در امور خارجی اش در آن تاریخ، دارای
مبنایی حقوقی نیست.
به باور مبارز، امریکا نتوانسته در برابر فشارهای
پاکستانی ها مقاومت کند؛ و این کشور می خواهد تا با رسمیت شناختن این خط به
نحوی به پاکستان امتیاز و باج دهد.
خط دیورند از موضوعات حساس و جنجالی
بین افغانستان و پاکستان خوانده شده است، موضوع که به گفته برخی از ناظران
تامین امنیت افغانستان بستگی به این خط دارد.
لاله های سرخ مزار 
