امروزه کمتر جوون افغانی رو میبینید که به افغانی بودن خودش افتخار نکنه بخصوص تحصیلکرده ها!اکثرا یه شال یه مچ بند یا یه نشانه از افغانی بودن همراهشون دارند!
کات
وقتی جوونای افغانی رو میبینم معمولا باهاشون درباره اینده و برنامه هاشون صحبت میکنم!اینکارو وقتی افغانستانم بودم انجام دادم و با جوونای اونجا هم صحبت کردم!وقتی ازشون میپرسم که بعد از درس خوندن هدفت به عنوان یه جوون افغانی که باید اینده رو بسازه چیه؟میخای به وطنت خدمت کنی یا بری یه جای دنیا؟عده خیلی کم میگن هدفم اینه که برم یه جای دیگه!اما بیشترشون خنده دارترین جوابی که تو عمرم شنیدم رو میدن:اگه شرایط کار و زندگی تو افغانستان جور شه خب میرم وطنمو میسازم!
کات
کیم وو چونگ موسس شرکت دوو و جز میلیاردر هار جهان نویسنده کتاب سنگ فرش هر خیابان ازطلاست
درمعرفی این فرد همین قدر بگم که زمان کودکی این فرد برابر بود با جنگ کره و ایشون در۱۴سالگی نان اور خونواده بود و خیلی از شبها به علت فقر گرسنه میخابید!که سرانجام جز میلیاردر های جهان و جز بهترین کارآفرینای بین المللی شد!
ایشون کتاب سنگ فرش هر خیابان از طلاست رو خطاب به جوانان کره ای نوشته کتاب فوق العادیه!
دربخشی ازکتاب جامعه بشری رو با زندگی یک دانه مقایسه کرده که اگه بخام خلاصه بگم:میگه همون طور که یک دانه از خود گذشتگی میکنه و خودشو متلاشی میکنه تا نسل بعدش به ثمر برسه در جامعه بشری هم یک نسل باید خودشو فدا کنه تا نسلای بعدش به ثمر برسه!
حرف جالبیه!
واقعا همینطوره تا یک نسل خودشو فدا نکنه!تا از رفاه و اسایش خودش نزنه!تا کل عمرشو صرف استارت پیشرفت کشورش نکنه اون جامعه نمیتونه پیشرفت کنه!اتفاقی که برای کره و ژاپن افتاد!
اگه واقع بین باشین افغانستان نسبت به ۵۰سال پیش هیچی نداره!الکی خودمونو گول نزنیم!به پیشرفتایی که کشورای دیگه ده ها سال به دست اوردن و ما الان اونارو به دست اوردیم دلخوش نباشیم!الان ما زیر صفریم!
حرف اخر:
جوونای ما حس وطن دوستی ندارن از غربت خستن!میخان یکی بیاد افغانستانو براشون بسازه تا اینا برن در رفاه و اسایش کامل زندگی کنن!پس باید به جوابشون بخندم!
دوستان حقیقت اینه که باید با خودتون کنار بیاین!یا مث اون دسته از که دنبال راه فرارن شمام دنبال راه فرار باشین چون با این طرز فکر افغانستان ساخته نمیشه!یا اماده فدا شدن باشین!اماده باشین که کل عمرتونو در حال دویدن برای وطنتون باشید نه دنبال اسایش شخصیتون در غربت!یا شال و مچ بندتون رو کنار بزارید یا براش احترام واقعی قائل باشید!
میتونید کاری کنید که نسل بعدتون به شما و کشورشون افتخار کنن!یا اوارگی و غربتو براشون به ارث بزارید!
من با یکی از افغانیای موفق در امریکا دیدار داشتم و حرف زدم،یه حرف جالب داشت:هر چقد که اینجا به یه جایی برسی و موقعیت داشته باشی بازم برا اینا غریبه ای!
فقط یک چیز رو باید باور کنید،که به هرجایی مبخایید میرسید،من هدفهای مشخصی دارم و مطمئنم بهشون میرسم!مثلا به خودم میگم باید سال دیگه انقد پول به حسابم باشه و هیچ دلیلی نداره که به این هدفم نرسم
شما چطور هدفتون مشخصه؟
با خودتون کنار اومدین؟
(نظرای همدیگرو هم نقد کنین)
تبلیغات زیباترین تصاویر افغانستان ما بهترینها را انتخاب می کنیم روشهای جالب و اطمنانی پولدار شدن از 
